Profesor John D. Bonagura, DVM, MS, DACVIM

Czytaj więcej...

Frank J. M. Verstraete, DrMedVet, BVSc (Hons), MMedVet, DAVDC, DECVS, DEVDC (Chief of Service), Professor

Prof. Verstraete ukończył studia weterynaryjne na University of Gent w Belgii. Na studia podyplomowe wyjechał do Republiki Południowej Afryki. Na University of Pretoria odbył rezydenturę z chirurgii małych zwierząt. W 1987 roku, kiedy w USA utworzono Academy of Veterinary Dentistry, był jej jedynym członkiem spoza Ameryki Północnej. Prof. Verstraete jest dyplomowanym członkiem European Veterinary Dental College, American Veterinary Dental College oraz European College of Veterinary Surgeons. Od końca 1994 roku związany z UC Davis, gdzie obecnie zajmuje stanowisko profesora stomatologii i chirurgii szczękowej. Jest również pracownikiem naukowym w School of Dentistry na UC w San Francisco.

Jego zainteresowania obejmują głównie patologię porównawczą, radiologię oraz chirurgię jamy ustnej. Podręcznik "Oral and Maxillofacial Surgery in Dogs and Cats", którego  jest autorem, to najbardziej znana i najlepsza książka w dziedzinie weterynaryjnej chirurgii stomatologicznej.

Warto dodać, że prof. Frank J. M. Verstraete, wraz z dr Boaz'em Arzi, całkowicie zmienili oblicze stomatologii weterynaryjnej oraz chirurgii twarzowo-szczękowej zwierząt towarzyszących. Współpracując z inżynierami biomedycznymi z UC Davis rozwinęli technikę odnowy fragmentów kości szczęki, które wcześniej zostały utracone przez zwierzę w wyniku urazu bądź procesu nowotworowego. Już w tej chwili co najmniej dziewiętnaście psów z pozytywnym skutkiem skorzystało z tej nowatorskiej metody, dając nadzieję na jej powodzenie również w medycynie ludzkiej.

Nadine Fiani, DVM, BVSc (Hons), DAVDC, Assistant Clinical Professor

Dr Fiani ukończyła studia weterynaryjne z wyróżnieniem na University of Sydney w 2005 roku, a następnie odbyła staż z medycyny małych zwierząt i chirurgii w Veterinary Teaching Hospital mieszącym się w Camden. To właśnie tutaj zainteresowała się zaawansowanymi technikami w stomatologii weterynaryjnej i chirurgii szczękowej. Aby pogłębiać swoją wiedzę dr Fiani ukończyła trzyletnią rezydenturę w Veterinary Medical Teaching Hospital na University of California w Davis, stając się tym samym dyplomowanym specjalistą American Veterinary Dental College. Dr Fiani pracuje na wydziale medycyny weterynaryjnej Cornell University w stanie Nowy Jork.

Obecnie dr Fiani jest jedynym dyplomowanym stomatologiem weterynaryjnym w Nowej Południowej Walii. Jej główne zainteresowania to endodoncja, ortodoncja i rekonstrukcyjna chirurgia szczękowa. Szczególnym zainteresowaniem darzy stomatologię dzikich zwierząt, dlatego też jest głównym stomatologiem w Taronga Zoo i Mogo Zoo w Australii.

Profesor Dennis J. Chew, DVM, DipACVIM, Professor Emeritus;

Prof. Chew ukończył studia weterynaryjne z wyróżnieniem "With High Honor" w 1972 roku na Michigan State University. Roczne praktyki odbył w South Shore Veterinary Hospital, a dwuletnią rezydenturę - w Animal Medical Center w Nowym Jorku na oddziale chorób wewnętrznych i nefrologii. W 1977 roku stał się dyplomowanym lekarzem weterynarii ACVIM. Przez ponad 36 lat wykładał na Ohio State University College of Veterinary Medicine. Obecnie, od 2011 roku, jest profesorem emerytowanym.

Jego zainteresowania naukowe dotyczą nefrologii, urologii i płynoterapii, a w szczególności: zaburzeń metabolizmu wapnia, leczenia wtórnej nadczynności przytarczyc oraz idiopatycznego/śródmiąższowego zapalenia pęcherza u kotów.

Prof. Chew jest pionierem w wielu procedurach diagnostycznych, które są obecnie stosowane przy endoskopii układu moczowego u psów i kotów.

Prof. Chew jest autorem wielu artykułów, badań naukowych oraz podręczników, m.in. powszechnie znanego Canine and Feline Nephrology and Urology, napisanego wspólnie z prof. Stephenem P. DiBartola.

Profesor Stephen P. DiBartola, DVM, DipACVIM;

Prof. DiBartola dyplom lekarza weterynarii uzyskał w 1976 roku na University of California, Davis. Swoje praktyki lekarskie odbył na Cornell University, a rezydenturę na Ohio State University. Obecnie zajmuje stanowisko profesora i prodziekana na Ohio State University. Jest dyplomowanym lekarzem weterynarii ACVIM w zakresie chorób wewnętrznych. Od 1997 roku redaguje czasopismo "Journal of Veterinary Internal Medicine".

Jest współautorem fenomenalnych podręczników: Fluid Electrolyte and Acid-base Disorders in Small Animal Practice, Canine and Feline Nephrology and Urology, a także autorem wielu badań naukowych, artykułów oraz rozdziałów w cenionych podręcznikach weterynaryjnych, m.in. Blackwell's Five-Minute Veterinary Consult: Canine and Feline czy Kirk's Current Veterinary Therapy.

Who was your most memorable patient?

Peaches, a little dog with acute renal failure. It was neither the dog nor the disease that was memorable but the circumstances. Peaches' veins were blown, and her intravenous catheter was clotted and had to be replaced. I was complaining about how I'd never hit a vein on the dog, but Maxey Wellman, a veterinary student who was restraining Peaches, talked calmly into the dog's ear and said, "Oh, Peaches, don't worry. I just know we'll get this catheter in with no problem." The contrast in our attitudes spoke volumes to me. I've been married to Maxey now for 27 years!

http://veterinarymedicine.dvm360.com/interview-with-dr-stephen-p-dibartola

Profesor Maxey L. Wellman, DVM, MS, PhD, DipACVP;

Dyplom lekarza weterynarii otrzymała w 1978 roku na Ohio State University. Wcześniej, w 1973 roku, ukończyła zoologię, również na Ohio State University, a tytuł doktora nauk weterynaryjnych w dziedzinie patobiologii weterynaryjnej zdobyła w 1987 roku.

Prof. Wellman w 2013 roku objęła stanowisko Prezydenta ACVP. Od 2012 do 2017 roku będzie osobą odpowiedzialną za utrzymanie wysokich standardów ACVP, tworzenie i wspieranie ustawicznego kształcenia, promowanie najwyższego poziomu nauki, nawiązywanie kontaktów oraz poprawę wizerunku patomorfologii weterynaryjnej w środowisku lekarsko-weterynaryjnym i naukowym.

Jej zainteresowania naukowe dotyczą mechanizmów aplazji erytroidalnej w FeLV, struktury i funkcji mikrośrodowiska szpiku kostnego, charakterystyki dużych ziarnistych limfocytów u psów, rozwoju linii komórkowych oraz nowotworów układu krwiotwórczego.

Doktor Joshua Stern, DVM, PhD, DipACVIM;

W 2003 roku ukończył studia rolnicze na Ohio State University, a w 2008 roku uzyskał tytuł lekarza weterynarii. Stopień naukowy doktora uzyskał w 2013 roku na Washington State University, gdzie skupił się na badaniach naukowych dotyczących aspektów genetycznych rodzinnego podzastawkowego zwężenia ujścia aorty u psów. Rezydenturę odbył na dwóch uczelniach: Washington State University oraz North Carolina State University.

Dr Stern jest dyplomowanym lekarzem weterynarii ACVIM w zakresie kardiologii.

Jego zainteresowania naukowe obejmują genetykę i farmakogenomikę serca, a w szczególności identyfikację mutacji i ocenę ich roli w rozwoju wrodzonych wad serca oraz wpływie na skuteczność leczenia farmakologicznego. Dr Stern uczestniczył w badaniach naukowych, które doprowadziły do stworzenia wielu kardiologicznych testów genetycznych w weterynarii.

Dr Stern obecnie zajmuje stanowisko kardiologa w William R. Pritchard Veterinary Medical Teaching Hospital (University of California, Davis) oraz konsultanta na platformie CardioVet. Uczestniczy on w licznych badaniach naukowych, na które od kilku lat otrzymuje najwyższe granty.

Profesor Mark D. Kittleson DVM, PhD, DipACVIM, Professor Emeritus;

Prof. Kittleson uzyskał tytuł lekarza weterynarii w 1974 roku na University of Minnesota Twin Cities, a w 1980 - doktora nauk weterynaryjnych w zakresie fizjologii i farmakologii. Dwuletnią rezydenturę odbył na Kansas State University. Od 1980 roku obejmował stanowisko profesora na dwóch amerykańskich uczelniach - najpierw Michigan State University, a następnie University of California, Davis. Od 1992 roku konsultuje na popularnej platformie VIN - Veterinary Information Network.

Prof. Kittleson jest dyplomowanym lekarzem weterynarii ACVIM w zakresie kardiologii. Od 2012 roku jest profesorem emerytowanym.

Prof. Kittleson jest autorem niezliczonych badań naukowych w dziedzinie kardiologii. Jego podręcznik Small Animal Cardiovascular Medicine to światowy bestseller, obecnie niemożliwy do zdobycia.

Profesor Rance Sellon, DVM, PhD, BS, DipACVIM;

Profesor Sellon jest absolwentem zoologii (Texas Tech University w 1981 roku), medycyny weterynaryjnej (Texas A&M University w 1987 roku) oraz ukończył doktorat w dziedzinie immunologii (North Carolina State University) w 1995 roku. Jest dyplomowanym lekarzem weterynarii ACVIM w zakresie chorób wewnętrznych i onkologii. Obecnie zajmuje stanowisko starszego wykładowcy na Washington State University.

Profesor Sellon jest autorem licznych badań naukowych, artykułów oraz rozdziałów w podręcznikach weterynaryjnych, m.in. Small Animal Toxicology, Clinical Veterinary Advisor: Dogs and Cats, Infectious Diseases of the Dog and Cat, Textbook of Veterinary Internal Medicine czy Kirk's Current Veterinary Therapy.

Profesor Michael D. Willard DVM, DipACVIM;

Prof. Willard ukończył Texas A&M University w 1975 roku. Staż w zakresie chorób wewnętrznych odbył na Michigan State University. Stanowiska dydaktyczne zajmował na Michigan State University, Mississipi State University i obecnie na Texas A&M University.

Prof. Willard jest profesorem nauk klinicznych małych zwierząt specjalizującym się w gastroenterologii, chorobach wątroby i trzustki oraz endoskopii. W ramach podyplomowego kształcenia ustawicznego lekarzy weterynarii wygłosił ponad 2500 godzin wykładów.

Jest autorem przeszło 80 recenzowanych publikacji i ponad 100 rozdziałów w książkach. Wolne chwile poświęca uprawie roli i hodowli zwierząt, łowieniu ryb oraz grze w szachy (z której czerpie radość, mimo iż nie jest w niej mistrzem).