Nosówka jest poważną, zaraźliwą chorobą wirusową przebiegającą z dużą śmiertelnością. Dotyczy ona wszystkich rodzai psowatych, łasicowatych, szopowatych a także niektórych hienowatych i niedźwiedziowatych na całym świecie. Wywołuje ją wirus nosówki psów (CDV) należący do rodzaju Morbilivirus z rodziny Paramyxoviridae.

Do zarażenia dochodzi najczęściej drogą kropelkową, pokarmową. Pomimo tego, iż zarazek szybko ginie w w środowisku przenosi się także pośrednio na powierzchni ubrań, narzędzi, naczyń itd. Po wniknięciu do organizmu początkowo atakuje migdałki i węzły chłonne śródpiersiowe, gdzie namnaża się w limfocytach i makrofagach. Razem z nimi dociera do skupisk tkanki limfatycznej. Po tygodniu obejmuje ją w całości. Działa silnie immunosupresyjne, doprowadza do zaniku grasicy i limfopenii.

Ostra postać choroby rozwija się u słabszych osobników przy zakażeniu szczepem wysoce zjadliwym. Następuje wtedy namnażanie patogenu w  komórkach nabłonka układów oddechowego, moczowo-płciowego, pokarmowego i nerwowego. Wiele psów pada w wyniku wtórych zakażeń bakteryjnych. U zwierząt o silnej odpowiedzi immunologicznej rozwija się zazwyczaj forma podostra. Jej następstwami mogą być śmierć, trwałe zmiany neurologiczne lub długotrwałe zakażenie. Sugeruje się, iż podczas każdej infekcji CDV dochodzi do zakażenia CUN, z czego u połowy psów zostaje wyeliminowane dzięki aktywności miejscowego układu odpornościowego. Podejrzewa się, że zmiany zachodzące w CUN mogą mieć podłoże autoimmunologiczne.

Przebieg nosówki jest bardzo zróżnicowany. Zdarzają się zakażenia bezobjawowe, pośrednie, bardzo ciężkie, śmiertelne. Najczęściej wyróżnia się formy nieżytową i nerwową. Ta pierwsza rozpoczyna się wysoką gorączką, otępieniem i utratą apetytu. Charakterystyczny jest surowiczy wypływ z nosa i spojówek, biegunka. Następnie dochodzi do kilkudniowej poprawy. Po przerwie objawy powracają i są znacznie silniejsze. Zauważa się wysięk ropny z nosa i wiążące się z tym trudności w oddychaniu. Często następuje zapalenie oskrzeli lub płuc. Objawy ze strony układu pokarmowego mogą obejmować zarówno wymioty, jak i biegunkę. Rogówka ulega owrzodzeniu, perforacji. Zwierzę często cierpi na światłowstręt. Na skórze można zaobserwować zaczerwienienia w miejscach słabo owłosionych.

Postać nerwowa rzadko występuje razem z objawami nosówki nieżytowej, najczęściej - po wyzdrowieniu z niej. W jej przebiegu obserwuje się niezborności kończyn tylnych, nietrzymanie moczu i kału lub drżenia, skurcze toniczno-kloniczne w przednich partiach ciała. Obie formy charakteryzują się dobrą kondycją zwierzęcia i zachowanym apetytem.

część druga artykułu: http://vetco.org/index.php/en/news/973-nosowka-cz2

Źródła: http://vetmedicine.about.com/od/dogdiseasesconditions/a/CW-Distemper.htm

http://www.healthcommunities.com/canine-distemper/symptoms.shtml

http://www.petmd.com/dog/conditions/respiratory/c_dg_canine_distemper

Źródło zdjęcia: http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Canine_distemper.jpg

Dagmara Majewska