Organizacja non-profit Companion Animal Parasite Council (CAPC) zmieniła wytyczne, dotyczące leczenia psów zarażonych Dirofilaria immitis. Takie działanie jest spowodowane pojawieniem się oporności pasożyta na środki, które do tej pory stosowano rutynowo u psów. Jeśli chodzi o Polskę, jest to choroba rzadka, jednak przypadki zachorowań są cały czas odnotowywane. Pasożyt występuje także u zwierząt nieopuszczających polskiego terytorium, co sugeruje, że nasze "rodzime" komary posiadają w swoim organizmie larwy tego nicienia.
Podczas konferencji American Association of Veterinary Parasitologists, która odbyła się pod koniec lipca w Chicago, naukowcy zaprezentowali najnowsze badania związane z opornością pasożyta. Otóż znaleźli oni w Delcie Missisipi szczepy Dirofilaria immitis oporne na środki przeciwpasożytnicze, które co miesiąc otrzymują dorosłe psy.
Okazuje się, że w badaniach sponsorowanych przez Novartis Animal Health, odkryto oporność na dotychczas stosowane makrocykliczne laktony. Wszystkie używane do tej pory środki, takie jak iwermektyna, selamektyna, oksym milbemycyny oraz moksydektyna, nie zapobiegły rozwojowi nicieni sercowych u eksperymentalnie zarażonych psów.
To oznacza, że leczenie psów chorych na dirofilariozę powinno być agresywne i natychmiastowe, a nie długotrwałe i powolne. Stosowanie drugiego sposobu leczenia przez lekarzy weterynarii, przeciwko Dirofilaria immitis, stymuluje powstawanie markerów odporności u pasożyta.
W związku z tym, opracowano kilka ważnych punktów, dotyczących leczenia i zapobiegania dirofilariozie:
- Makrocykliczne laktony nie powinny być wykorzystywane do długotrwałego leczenia dirofilariozy.
- Makrocykliczne laktony są dopuszczone do zapobiegania, a nie leczenia dirofilariozy.
- Korzystanie z makrocyklicznych laktonów, w tym iwermektyny, moksydektyny, oksymu milbemycyny, do długotrwałego leczenia, może wywołać oporność pasożytów.
- Psy powinny być badane w kierunku nicieni sercowych raz do roku (w przypadku obszarów, w których nicień jest rozpowszechniony - co pół roku). Wykryte zakażenia powinny być leczone w sposób agresywny środkami skutecznymi zarówno przeciwko dorosłym nicieniom, jak i mikrofilariom.
- Nadal należy przestrzegać zaleceń CAPC dotyczących całorocznej profilaktyki psów środkami o szerokim spektrum przeciwpasożytniczym.
- Właściciele powinni zapewnić swoim podopiecznym jak najmniejszą ekspozycję na komary.
Specjaliści podkreślają, że uzyskane dowody na oporność pasożyta nie oznaczają rezygnacji z obecnie stosowanych produktów, a wręcz przeciwnie - ich używanie powinno być przestrzegane jeszcze bardziej rygorystycznie.
Źródło zdjęcia: http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Microfilaria.jpg
Klaudia Majcher
