Keratoconjunctivitis sicca (KCS), inaczej nazywany zespołem suchego oka, charakteryzuje się niedoborem lub brakiem filmu łzowego na powierzchni oka. W efekcie doprowadza do stanu zapalnego rogówki lub spojówki. Schorzenie to dotyczy głównie cocker spanieli, buldogów, West Highalnd White Terrierów, Lhasa Apso, shih-tzu. Ponadto częściej stwierdza się go u samic niż samców.

Do charakterystycznych objawów należą: poczucie dyskomfortu przejawiające się nadmiernym mruganiem, przekrwienie naczyń krwionośnych spojówki, obrzęk powiek oraz powiększenie trzeciej powieki. Wraz z rozwojem choroby może dojść do wydzielania śluzu lub ropy. W przewlekłym stanie stwierdza się zmiany w budowie rogówki takie, jak zmatowienie a nawet owrzodzenie. W ciężkiej postaci choroby dochodzi do zaburzenia lub całkowitej utraty wzroku.

Zespól suchego oka jest schorzeniem wtórnym. Za najczęstszą przyczynę uznaje się przewlekłe zapalenie gruczołu łzowego a tle autoimmunologicznym. Oprócz tego, KCS może mieć podłoże neurologiczne (uszkodzenie nerwu twarzowego, trójdzielnego), jatrogenne (jako działanie niepożądane znieczulenia ogólnego, atropiny, etodolaku, sulfonamidów), czy wrodzone (u Yorkshire terierów i mopsów, sporadycznie u innych ras). U zwierząt predysponowanych usuniecie trzeciej powieki może przyczynić się do rozwoju KCS. Należy dodać, iż zespól suchego oka pojawia się, jako powikłanie po nosówce lub bakteryjnym zapaleniu oka wywoływanym przez chlamydie.

Przy podejrzeniu keratoconjuncivitis sicca należy przeprowadzić test Schirmera służący do pomiaru całkowitej ilości wody wydzielanej we łzach. Obniżona wartość będzie świadczyła o wystąpieniu choroby. Dodatkowo, sugeruje się wykonanie testu fluorescencyjnego w celu skontrolowania stanu rogówki, ewentualnych otarć, owrzodzeń. Warto też pobrać materiał do badań mikrobiologicznych, aby wykluczyć lub stwierdzić wtórne zakażenie.

W terapii zespołu suchego oka należy stosować leki działające immunosupresyjnie i przeciwzapalnie. Lekiem z wyboru przy KCS jest cyklosporyna. Warto wdrożyć także miejscowo antybiotyki (zgodne z antybiogramem lub profilaktycznie), glikokortykosteroidy oraz sztuczne łzy. Inne wprowadza się w zależności od choroby podstawowej.

Należy monitorować stan pacjenta w regularnych odstępach czasu. Test Schrimera powinno powtórzyć się od 4 do 6 tygodni po rozpoczęciu terapii cyklosporyną w celu oceny odpowiedzi. Jeśli przyczyną KCS jest choroba autoimmunologiczna to leczenie może trwać cale życie. Inne rodzaje o charakterze przejściowym wymagają interwencji tylko w momencie nawrotów.

Źródło: http://www.petmd.com/dog/conditions/eyes/c_dg_keratoconjunctivitis_sicca

Źródło zdjęcia: http://weterynarz-okulista.blogspot.com/2011/08/zespo-suchego-oka-czyli-suche-zapalenie.html

Dagmara Majewska