Popularny pogląd, dotyczący korzystniejszej reakcji organizmu na stres u samic w porównaniu do samców, doczekał się w końcu naukowego wyjaśnienia. Naukowcy z Uniwersytetu w Buffalo przeprowadzili badania na szczurach, które poddawali działaniu umiarkowanego stresu. Zostały one opublikowane 9 lipca w czasopiśmie Molecular Psychiatry.

Autorzy zbadali, związany z płcią, molekularny mechanizm skutków stresu. Poprzednie badania wykazały, że samice są bardziej odporne na stres w porównaniu do samców, a najnowsze udowodniły, dlaczego tak się dzieje.

Z przeprowadzonych badań wynika, że u samic szczurów, narażonych na powtarzające się epizody stresu, ochronne działanie zapewniały estrogeny. Młode samce szczurów, poddane przez tydzień działaniu stresu, miały zaburzoną pamięć krótkotrwałą. Młode samice, pomimo takiej samej dawki stresu, nie wykazały zaburzeń w zapamiętywaniu i rozpoznawaniu przedmiotów, które zostały uprzednio im pokazane.

Upośledzenie w rozpoznawaniu znajomych obiektów oznacza zakłócenia w zdolności sygnałowej receptora glutaminowego w korze przedczołowej, która to jest regionem mózgu odpowiedzialnym za kontrolę pamięci roboczej, uwagi, podejmowania decyzji, emocji i innych istotnych procesów.

Okazuje się, że w przeciwieństwie do młodych samców, u samic szczurów, które doznały okresowego stresu, nie zaobserwowano utraty receptorów glutaminowych.

Podstawą badania było zablokowanie sygnalizacji estrogenowej u samic i aktywowanie jej u samców. W pierwszym przypadku wystąpiła szkodliwa utrata receptorów, zaś w drugim nie.

U samic poddanych owariektomii ten mechanizm dalej działał. Badacze odkryli, że kluczową rolę odgrywa enzym aromataza, która jest odpowiedzialna za produkcję estradiolu w mózgu. U samic szczurów występuje on w o wiele wyższych stężeniach w korze przedczołowej niż u samców.

Źródło: http://medicalxpress.com/news/2013-07-females-stress-estrogen-animal.html
Źródło zdjęcia: http://commons.wikimedia.org/wiki/File:10_Male_Rats.jpg

Klaudia Majcher