Timothy Hackett, DVM, Diplomate, American College of Veterinary Emergency & Critical Care, Director of the Veterinary Teaching Hospital

Dr Timothy Hackett jest dyplomowanym specjalistą w dziedzinie medycyny ratunkowej oraz intensywnej terapii zwierząt towarzyszących, obecnie został mianowany dyrektorem zastępczym Szpitala Uniwersyteckiego Colorado State University.

Dr Hackett, profesor na Wydziale Nauk Klinicznych został szefem oddziału Stanów nagłych i intensywnej terapii, a także ekspertem w zakresie udzielania pierwszej pomocy i postępowania w stanach nagłych u małych zwierząt.

Dr Hackett od niemal 22 lat prowadzi praktykę weterynaryjną z zakresu medycyny ratunkowej i intensywnej terapii małych zwierząt. Ukończył studia na Uniwersytecie Stanu Kolorado, gdzie uzyskał tytuł doktora medycyny weterynaryjnej, a następnie ukończył staż w szpitalu dla zwierząt w Los Angeles. Później powrócił na Colorado State University na trzyletnią rezydenturę i specjalizację w dziedzinie nauk klinicznych. Po ukończeniu rezydentury, dr Hackett powrócił do Kalifornii jako pierwszy dyplomowany specjalista medycyny ratunkowej i intensywnej terapii małych zwierząt w Południowej Kalifornii, gdzie prowadził praktykę weterynaryjną przez dwa lata, zanim dołączył do wydziału Colorado State University w 1996 roku.

Wczesna rejestracja do 31 sierpnia:

Późna rejestracja od 1 września:

 
Aby skorzystać z ceny promocyjnej należy zapisać się w okresie trwania wczesnej rejestracji i opłacić szkolenie w ciągu 7 dni.

SPONSORZY KONFERENCJI

 

PARTNERZY VETCO 2018

PROGRAM KONFERENCJI VETCO

MEDYCYNA KOTÓW

REJESTRACJA OD 7:00

ROZPOCZĘCIE KONFERENCJI O 9:00

8 września, sobota

Sesja I, 9:00-12:30

Sesja II, 13:30-17:00

9 września, niedziela

Sesja I, 8:30-12:00

Sesja II, 13:00-16:30

Stanley L. Marks, BVSc, PhD, DACVIM (Internal Medicine, Oncology), DACVN - Chief of Service

Dr Stan Marks ukończył University of Pretoria w Republice Południowej Afryki oraz odbył staż w zakresie chorób i chirurgii małych zwierząt na University of Missouri (Columbia). Był rezydentem w ramach programu chorób wewnętrznych małych zwierząt na University of Florida oraz w zakresie onkologii na University of California (Davis). Dr Marks zdobył tytuł doktora w dziedzinie żywienia na University of California, gdzie obecnie jest profesorem na Katedrze Chorób i Epidemiologii.

Jest dyplomowanym członkiem American College of Veterinary Internal Medicine (ACVIM) w specjalnościach chorób wewnętrznych oraz onkologii, jak również dyplomowanym członkiem American College of Veterinary Nutrition (ACVN). Jest dyrektorem Companion Animal Gastrointestinal Laboratory, którego prace badawcze koncentrują się na poszerzaniu wiedzy z zakresu biegunek tła bakteryjnego ze szczególnym uwzględnieniem zakażeń powodowanych przez Clostridium sp.

Zainteresowania dr Marksa obejmują postępowanie diagnostyczne i terapeutyczne przy dysfagii u psów. Dr Marks został uhonorowany wieloma nagrodami dydaktycznymi i został wybrany Wykładowcą Roku na Konferencji NAVC w 2003 roku. Opublikował liczne prace z zakresu gastroenterologii psów i kotów oraz jest autorem rozdziałów w wielu podręcznikach.

William Vernau, BSc, BVMS, DVSc, PhD, Professor of Clinical Pathology, Microbiology & Immunology;

Wiliam Vernau jest profesorem katedry Patologii Klinicznej, Mikrobiologii oraz Immunologii na Uniwersytecie Kalifornijskim w Davis. Tytuł lekarza weterynarii uzyskał na Murdoch University we Wschodniej Australii. W roku 2000 obronił doktorat na UC Davis. Profesor Vernau posiada również tytuł dyplomowanego specjalisty w dziedzinie patologii weterynaryjnej (Diplomate American College of Veterinary Pathology). W 2013 roku został członkiem Akademii Nauczania Konsorcjum West Region Colleges of Veterinary Medicine.

Jego zainteresowania naukowe związane są z ogólną weterynaryjną patologią kliniczną, z naciskiem na hematologię i cytologię weterynaryjną, w szczególności na immunofenotypowanie i diagnostykę immunocytochemiczną, a także na badania płynu mózgowo-rdzeniowego. Jest autorem licznych publikacji naukowych i wielu rodziałów w literaturze specjalistycznej.

Jane Sykes, BVSc, PhD, Professor Medicine and Epidemiology;

Dr Sykes uzyskała dyplom lekarza weterynarii oraz obroniła doktorat na Univesity of Melbourne w zakresie mikrobiologii weterynaryjnej. Skoncentrowała się na infekcjach górnych dróg oddechowych kotów. Następnie ukończyła rezydenturę na University of Minnesota i uzyskała dyplom Small Animal Internal Medicine w zakresie chorób zakaźnych, chorób układu immunologicznego oraz chorób hematologicznych. Jest współzałożycielem i byłym prezesem Międzynarodowego Towarzystwa Companion Animal Infectious Diseases oraz prezesem ACVIM.

Jej zainteresowania naukowe obejmują choroby zakaźne psów i kotów, szczególnie zwierząt z obniżoną odpornością, a także choroby grzybicze i odkleszczowe.

Jest autorką licznych publikacji i współautorką wielu podręczników m.in. wydanego niedawno Canine and Feline Infectious Diseases.

Bogdan Alexandru Vitalaru, DVM, PhD, Assistant Professor

Doktor Bogdan Alexandru Vitalaru w 2004 roku ukończył studia weterynaryjne, a pięć lat później doktorat na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej w Bukareszcie. W 2008 roku rozpoczął tam pracę jako asystent, a następnie w 2016 roku objął stanowisko adiunkta.

Wraz z upływem lat napisał ponad 100 artykułów naukowych na tematy związane z chirurgią onkologiczną, dializą, hemodializą i nagłymi przypadkami. A jego ostatnia książka całkowicie poświęcona dializie otrzewnowej małych zwierząt zostanie wydana w języku angielskim w Bułgarii, Turcji i w Polsce.

We współpracy z BBraun Romania oraz Wydziałem Medycyny Weterynaryjnej otworzył pierwszą weterynaryjną klinikę hemodializowań w Rumunii, którą jednocześnie jest jedną z nielicznych w Europie Wschodniej. Jest również założycielem oraz przewodniczącym Rumuńskiego Stowarzyszenia Nefrologii Weterynaryjnej – Hemodialivet. W ciągu ostatnich siedmiu lat był wykładowcą dla Hills Romania i KTL w zakresie nefrologii, urologii i leczenia nerkozastępczego, a od 2015 roku kieruje Departamentem Oddziałów Ratunkowych Wydziału Medycyny Weterynaryjnej w Bukareszcie.

Dr. Vitalaru w 2015 roku otrzymał nagrodę - AMVAC / RoSAVA, Sinaia za ustawiczne kształcenie medyczne oraz uzyskał tytuł Mówcy Roku. Jest współautorem publikacji takich jak: Cat life, 2015, Romanian Journal of Veterinary Orthopaedics and Imagistic, 2015, Romanian Journal of Veterinary Medicine & Pharmacology, 2016 oraz zdobywcą nagrody specjalnej za najlepszą inicjatywę weterynaryjną - Innowacja w zdrowiu.

Karen Lisette Perry, BVM&S, CertSAS, DipECVS, FHEA, MRCVS, Assistant Professor;

Doktor Karen Perry uzyskała tytuł lekarza weterynarii na The Royal (Dick) Veterinary Studies w Edynburgu w 2005 roku. Zanim podjęła rezydenturę w zakresie chirurgii małych zwierząt na R(D)SVS oraz po krótkim czasie praktyki mieszanej, ukończyła staż z ortopedii i neurochirurgii małych zwierząt na Fitzpatrick Referrals w Surrey. Po ukończeniu rezydentury w 2010 roku i otrzymaniu statusu ECVS w 2011 roku dołączyła do zespołu Royal Veterinary College w Londynie jako wykładowca w dziedzinie ortopedii małych zwierząt. Po czterech latach przeniosła się do Michigan State University, gdzie zajmuję się ortopedią małych zwierząt.

Jest autorką wielu publikacji w literaturze weterynaryjnej, a jej główne zainteresowania naukowe dotyczą ortopedii kotów, traumatologii oraz leczenia deformacji kończyn związanych z przyśrodkowym zwichnięciem rzepki.

Barbro Filliquist, DVM, DACVS, DECVS;

Dr. Barbro Filliquist jest absolwentem American College of Veterinary Surgeons oraz European College of Veterinary Surgeons.  Dyplom lekarza weterynarii uzyskała na Uniwersytecie Kalifornijskim w Davis. Po ukończeniu studiów odbyła staż w dziedzinie medycyny oraz chirurgii małych zwierząt na Uniwersytecie w Pensylwanii. Ponadto pracowała w Szwecji w Evidensia Strömsholm Specialty Hospital.  Od 2017 roku należy do zespołu Chirurgii Ortopedycznej na Uniwersytecie Kalifornijskim w Davis.

Naukowe zainteresowania Dr. Filliquist obejmują nieinwazyjne techniki chirurgiczne, operacje stawów oraz stosowanie antybiotyków i zapobieganie zakażeniom miejsc operowanych.