Zespół skórno-naczyniówkowy psów swoją potoczną, wyżej wymienioną nazwę zawdzięcza temu, że wykazuje znaczne podobieństwo do autoimmunologicznej choroby występujacej u ludzi. Przebiega on z objawami okulistycznymi, dermatologicznymi oraz zmianami w obrębie włosa.

Najprawdopodobniej przyczyną tego rzadkiego syndromu są przeciwciała skierowane przeciwko własnym komórkom zawierających pigment oraz samej melaninie.

W początkowym stadium choroby obserwuje się obustronne zapalenie tęczówki, które często pogłębia się na całą błonę naczyniową. Następnie może dojść do odklejenia siatkówki, wtórnej jaskry i zaćmy. Wywołuje to uczucie dyskomfortu, bolesność, nadwrażliwość na światło. Wkrótce po pojawieniu się pierwszych objawów okulistycznych, a niedługo przed utratą wzroku, stwierdza się zmiany dermatologiczne. Obserwuje się utratę pigmentacji na lusterku nosowym, powiekach, wargach, mosznie czy sromie oraz odbarwienie włosa.

W przebiegu choroby kluczowe jest postawienie ostatecznej diagnozy. Rzekomy zespól Vogt-Koyanagi-Harada wymaga agresywnego leczenia - wywołania efektu immunosupresyjnego. Tylko szybkie wdrożenie terapii może uchronić zwierzę przed całkowitą utratą wzroku.

Choroba została opisana u wielu ras psów, jednak najczęściej stwierdza się ją u akita inu, husky syberyjskie, malamutów alaskańskie, samojedów i ich mieszańców.

Źródło: http://www.jawt.co.uk/articles/vogt-koyanagi-harada-syndrome

http://www.petmd.com/dog/conditions/immune/c_dg_uveodermatologic_syndrome?page=show

http://www.vetstreet.com/care/uveodermatologic-syndrome-in-dogs

Źródło zdjęcia: http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Molly_akita.jpg

Dagmara Majewska