Mały obszar siatkówki zwany dołkiem środkowym siatkówki (fovea centralis) znajdujący się w centrum plamki żółtej jest niezwykle ważny w rozpoznawaniu drobnych szczegółów przez ludzi. Również niektóre zwierzęta posiadają podobną strukturę w oczach, jednak naukowcy aż do tej pory uważali, że dołek siatkówki jest unikalny tylko dla ssaków naczelnych.

Naukowcy z University of Pennsylvania twierdzą, że psy również posiadają taki rodzaj powierzchni, który bardzo przypomina ludzki dołek środkowy siatkówki. Co więcej, region ten jest podatny u psów na genetyczne choroby siatkówki powodujące ślepotę, tak samo jak u ludzi. Badanie zostało opublikowane w PLOS ONE.

To niewiarygodne, że w 2014 roku nadal możemy odkrywać anatomiczne struktury u gatunków, które obserwujemy od 20 tysięcy lat, i w dodatku ma to duże znaczenie kliniczne u ludzi - mówi William Beltran, adiunkt w Penn's School of Veterinary Medicine i współautor badania.

Okazuje się, że wcześniejsze badania siatkówki u psów ominęły ten malutki region o zwiększonej gęstości komórek. W tym przypadku, podczas analizy siatkówki psa z mutacją powodującą chorobę podobną do występującego u ludzi zwyrodnienia związanego z chromosomem X, naukowcy z Penn zauważyli rozrzedzenie pewnego fragmentu warstwy siatkówki zawierającej fotoreceptory.

Po tym odkryciu badacze postanowili zbadać siatkówkę zdrowych psów. Użyli w tym celu zaawansowanych technik obrazowania takich jak oftalmoskopia laserowa, optyczna tomografia koherencyjna i mikroskopia dwufotonowa. Umożliwiając wizualizację różnych warstw siatkówki powyższe techniki pozwoliły naukowcom zidentyfikować małą powierzchnię o zwiększonej gęstości i oszacować liczbę występującej na niej czopków.

Na podstawie obserwacji badacze określili gęstość czopków w regionie podobnym do dołka środkowego siatkówki na 120 tysięcy komórek na milimetr kwadratowy. Jest to liczba na równi z gęstością komórek występujących w dołkach siatkówki naczelnych.

Aby sprawdzić czy dołek u psów może być dotknięty mutacją genetyczną w ten sam sposób jak u ludzi, naukowcy użyli wyżej wspomnianych technik do określenia czy u psów, które posiadają mutację w dwóch genach - BEST1 i RPGR - może wystąpić zwyrodnienie plamki żółtej. Okazuje się, że choroba pojawia się u psów w sposób podobny jak u ludzi - z wcześniejszymi zmianami w środkowej części siatkówki niż w jej części obwodowej.

To daje nam też anatomiczną podstawę do twierdzenia, że psy mogą mieć większą ostrość widzenia niż do tej pory uważano - powiedział Beltran.

Więcej na: http://www.upenn.edu/pennnews/news/penn-team-finds-new-structure-dogs-eye-linked-blinding-retinal-diseases

Klaudia Majcher

Share

bony.jpg

zoetis2024

megavet