Zespół naukowców z Indiana University-Purdue University Indianapolis (IUPUI) w swoim najnowszym badaniu ustalił, że psy znacznie lepiej reagują na prawdziwy materiał wybuchowy, niż na produkty imitujące jego zapach dla celów szkoleniowych. Ustalenia sporządzono m.in. na podstawie sposobu wykrywania przez psy Composition C-4 (rodzaju plastycznego materiału wybuchowego). Są to niezwykle ważne badania, ponieważ podważają skuteczność treningu psów z użyciem materiałów naśladujących zapach prawdziwych substancji. Jego wyniki są punktem kulminacyjnym czteroletniego kontraktu finansowanego przez U.S. Department of Defense (DOD).

Skuteczność trenowanych psów wykrywających materiały wybuchowe jest obecnie na bardzo wysokim poziomie. Naukowcy starają się jednak określić dokładnie, które związki chemiczne powodują, że pies rozpoznaje i ostrzega przez konkretnym materiałem wybuchowym. Poprzednie badania zasugerowały, że niektóre niewybuchowe związki chemiczne zawarte w C-4 mogą stanowić podstawę do rozpoznania materiału wybuchowego, a także zostać wykorzystane w treningu zamiast prawdziwych materiałów wybuchowych.

W pierwszej fazie badań badacze z IUPUI odkryli, że niewybuchowe substancje emitowane przez C-4 występują również w przedmiotach codziennego użytku wykonanych z tworzyw sztucznych. Testowano takie przedmioty jak: rury PCV, taśmy izolacyjne, bilety do kina, jednorazowe torebki i plastikowe opakowania na żywność. Niektóre z badanych przedmiotów wydzielały znaczne ilości związków naśladujących te, które występowały w przedmiotach do tresury psów.

W drugiej fazie badań 33 wyszkolone psy z DOD, Department of Justice, Amtrak i innych organizacji wystawiono na działanie wcześniej badanych substancji. Okazało się, że w próbach terenowych psy nie zareagowały w znaczący sposób na konkretne związki zapachowe znajdujące się w C-4. Wyniki tego badania wykazały, że jedynie psy, które trenowały na "pełnym zapachu" C-4 były w stanie wykryć prawdziwe materiały wybuchowe.

Źródło: http://phys.org/news/2014-02-reveals-dogs-explosives.html

Klaudia Majcher