Bakteryjne powierzchniowe zapalenie mieszków włosowych (folliculitis) to najczęstsze ropne zapalenie skóry u psów wywoływane przez zakażenie gronkowcowe. Za czynniki predylekcyjne uważa się dysplazję, zanik lub/i zwyrodnienie mieszków włosowych, łojotokowe zapalenie skóry oraz atopowe zapalenie skóry.

Schorzenie objawia się świądem miernym do znacznego. Widoczne jest miejscowe nastroszenie włosa. Na skórze stwierdza się krosty otaczające włos a pod lupą zauważa się ich bezpośredni związek z włosem, co odróżnia schorzenie od liszajca (bakteryjne krostowe zapalenie skóry). Za objaw patognomoniczny uważa się tzw. kolarteki, czyli odśrodkowe rozszerzające się wyłysienia otoczone złuszczjącym się naskórkiem. W przypadku niektórych ras, tj. owczarek niemiecki, bokser, bullmastiff, jamnik, mops, stwierdza się przebarwienia skóry.

Rozpoznanie stawia się zawsze po wykonaniu zeskrobin i wykluczeniu innych przyczyn lub na podstawie obserwacji reakcji na leczenie.

W przypadku folliculitis wymagane jest jednoczesne zwalczanie choroby podstawowej oraz antybiotykoterapia ogólna trwającej od 3-6 tygodni. Poleca się wybór leku na podsatwie antybiogramu. Bardzo ważne jest stosowanie kąpieli. Szamponem pierwszego rzutu jest zawierający nadtlenek benzoilu, gdyż wypłukuje on mieszki włosowe.

W przebiegu choroby nie dochodzi do utraty mieszków włosowych, dlatego po wyzdrowieniu skóra i włos wracają do normy.

Źródło: http://www.tuat-amc.org/laboratory/illness01_en.php

Źródło zdjęcia: http://commons.wikimedia.org/wiki/File:CrestadoRodesia.jpg

Dagmara Majewska