Ten sam włoski zespół naukowców, który odkrył, że psy machające ogonem w prawą stronę odczuwają pozytywne emocje (np. spotkanie z właścicielem), a te, które kierują swój ogon bardziej w lewo  - negatywne emocje (np. konfrontacja z nieprzyjaznym psem), poszedł w swoich badaniach o krok dalej. Tym razem badacze zajęli się rozpoznawaniem tych gestów i odpowiadaniem na nie przez psy nawzajem.

Czworonogom pokazywano nagrania innych psów, które machały ogonem w lewo bądź w prawo. Okazało się, że w przypadku machania ogonem w lewo, u zwierząt zaobserwowano wzrost częstości akcji serca oraz zmianę w zachowaniu - stały się one niespokojne. Jeśli psy oglądały film przedstawiający machanie ogonem w prawo - były całkowicie zrelaksowane.

Kierunek machania ogonem związany jest z aktywacją odpowiedniej półkuli mózgowej - przeciwnej niż merdający ogon. Wygląda to w następujący sposób:

Pozytywne emocje -> aktywacja lewej półkuli -> kierowanie ogona w prawo

Negatywne emocje -> aktywacja prawej półkuli -> kierowanie ogona w lewo

Giorgio Vallortigara z Center for Mind/Brain Sciences na University of Trento nie uważa, żeby psy zamierzały się w ten sposób komunikować. Jest raczej zdania, że jest to jedynie "skutkiem ubocznym" aktywacji pewnych części ośrodkowego układu nerwowego.

Źródło:

http://www.eurekalert.org/pub_releases/2013-10/cp-dka102413.php

Siniscalchi i in., Seeing left or right asymmetric tail wagging produces different emotional responses in dogs, Current Biology, 31 października 2013 r.

http://www.cell.com/current-biology/abstract/S0960-9822(13)01143-3

Źródło zdjęcia: http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Let%27s_Play!.jpg?uselang=pl

Klaudia Majcher